De Magnuskerk is waarschijnlijk de oudste kerk van Drenthe. De huidige kerk is gebouwd op de plek waar eerder al vijf houten kerken hebben gestaan. Het tufstenen schip dateert van rond de 11e eeuw, de bakstenen toren, gebouwd op een oudere onderbouw van veldkeien en vuurstenen, uit de twaalfde eeuw, het lagere koor uit de 13e eeuw en het zadeldak en trapgevels van de toren uit 1895.
In juni is de 18de-eeuwse grafkelder van de familie Alberda gerestaureerd. Bij de restauratie van de kerk in de jaren 1936-1944 was deze grafkelder wel ontdekt, maar weer dichtgegooid. Nu is hij voor iedereen te bezichtigen.
In juni is de 18de-eeuwse grafkelder van de familie Alberda gerestaureerd. Bij de restauratie van de kerk in de jaren 1936-1944 was deze grafkelder wel ontdekt, maar weer dichtgegooid. Nu is hij voor iedereen te bezichtigen.
Het kerkhof, rondom de kerk gelegen, is geheel ommuurd. De kerk bezit acht graf- en gedenkstenen uit de 12e tot en met de 18e eeuw. Op de oostmuur van het schip van de Magnuskerk staan muurschilderingen uit verschillende perioden. Het is onbekend door wie en waarom ze zijn gemaakt.
Orgel
Het orgel is gebouwd in 1718 door Rudolf Garrels en Jannes Radeker. Beide leerlingen van de bekende orgelbouwer Arp Schnitger. Het is aan de kerk geschonken door familie Ellents, een vooraanstaande Drentse familie.
De hooggeplaatste Romaanse ramen zijn bij een grootscheepse restauratie tussen 1936 en 1944 aangebracht. Bij een brand in de werkplaats van de orgelrestaurator in 1995 is het pijpwerk van de kerk grotendeels verwoest. Er is inmiddels een nieuw pijpwerk geplaatst.
De kerk was een bisschoppelijke kerk, een zogenaamde eigenkerk van de bisschop van Utrecht. Anloo was lange tijd hoofdplaats van het dingspil Oostermoer en daardoor ook een parochie, de oudste in de provincie Drenthe. De naam van de kerk is afkomstig van de Heilige Magnus, bisschop van Trani (Italië), die een martelaarsdood stierf op 19 augustus. Op diezelfde dag vergaderde de Etstoel eeuwenlang in de kerk van Anloo.
